Η επίδραση της χρήσης του υπολογιστή στη συμπεριφορά των παιδιών με συμπτώματα ΔΕΠΥ

Η διάσπαση προσοχής, η υπερκινητικότητα και η παρορμητικότητα είναι τα κύρια συμπτώματα της διαταραχής. Ένα παιδί με ΔΕΠΥ:

• Δε μπορεί να συγκεντρωθεί.
• Κάνει λάθη απροσεξίας.
• Ξεχνά τις σχολικές εργασίες του.
• Αποσπάται εύκολα από άσχετα ερεθίσματα.
• Χάνει πράγματα και γενικά είναι ανοργάνωτος.

Οι γονείς μπορεί να το βοηθήσουν, ώστε η μελέτη στο σπίτι να είναι οργανωμένη και γεμάτη διαλείμματα. Επιπλέον, οι εξωσχολικές δραστηριότητές του πρέπει να είναι όσο τον δυνατόν πιο ομαδικές. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα, το παιδί να εκτονώνεται με δραστηριότητες  που ασκούν την συγκέντρωση της προσοχής.

• Χρησιμοποιείστε οπτικοακουστικό υλικό. Η υποβοηθούμενη από τον υπολογιστή οδηγία για την παρουσίαση συγκεκριμένων εκπαιδευτικών στόχων, επισημάνσεων του υλικού, κλπ. έχει προταθεί ως τρόπος βελτίωσης της συνεχούς προσοχής και εργασιακής απόδοσης των παιδιών με ΔΕΠΥ.  Η μάθηση με τη βοήθεια των υπολογιστών είναι μια πολυ-αισθητηριακή εμπειρία που μπορεί να αξιοποιηθεί σε πολλά μαθησιακά στυλ. Παρατίθεται ως παράδειγμα η περίπτωση ατόμων με  ΔΕΠΥ, για τα οποία η τεχνολογία μπορεί να μετατρέψει το κείμενο σε ήχο – ομιλία, αλλά και να προσθέσει γραφικά και κινούμενες εικόνες, ενισχύοντας τη διατήρηση της προσοχής προς εκμάθηση ερέθισμα και κατ’ επέκταση την κατανόησή τους. Η χρήση πολλαπλών μέσων θέτει στην υπηρεσία της μάθησης διάφορες αισθήσεις, με σκοπό τη βελτιωμένη κατανόηση των υπό παρουσίαση  πληροφοριών. Επιπλέον, η γενική παραδοχή στο χώρο της τεχνολογίας στην εκπαίδευση πρεσβεύει ότι το εκπαιδευτικό υλικό θα πρέπει να είναι διαφορετικά σχεδιασμένο για καθεμία από τις ομάδες μαθητευομένων και τα μαθησιακά τους στυλ, παρά να αντανακλά το
  προτιμώμενο στυλ διδασκαλίας του εκπαιδευτικού.  Η αυτο-αποτελεσματικότητα έχει συσχετιστεί με τη συμπεριφορά του ατόμου στην εκπαίδευση στην πληροφορική και την αποδοχή της τεχνολογίας.  Το παιδί έχει ανάγκη να γνωρίζει μέχρι που μπορεί να φτάσει και ποια θα είναι τα αποτελέσματα της συμπεριφοράς του. 
  

Στους ενήλικες, τα συμπτώματα αυτά συνεχίζουν να υπάρχουν, αλλά εκφράζονται διαφορετικά. Οι ενήλικες βιώνουν την υπερκινητικότητα ως ένα εσωτερικό συναίσθημα ανησυχίας, αδυναμίας να ηρεμήσουν καθώς και με υπερβολική φλυαρία, ενώ η απροσεξία και η παρορμητικότητα τους ακολουθούν σε μεγάλο βαθμό σε όλη τους τη ζωή. Επίσης, εμφανίζουν υψηλότερα επίπεδα άγχους και κατάθλιψης, χαμηλή αυτοεκτίμηση, αυξημένο κίνδυνο κακής σωματικής υγείας, σοβαρών τροχαίων και άλλων ατυχημάτων, καθώς και εθισμό σε τηλεόραση, υπολογιστή, κάπνισμα, τζόγο, αλκοόλ και εξαρτησιογόνες ουσίες.

Τα αποτελέσματα της έρευνας είναι πολύ ενθαρρυντικά αναφορικά με την επίδραση που μπορεί να ασκήσει η χρήση του υπολογιστή στη συμπεριφορά παιδιών με συμπτώματα ΔΕΠ/Υ κατά τη μαθησιακή διαδικασία.